Niezrozumiale sa dla nas mezczyzn zawile drogi, ktorymi podaza mysl plocha, przemykajac miedzy lesnymi polanami, w kierunku prastarej kapliczki. W te pedy gnamy by na rozstajach drog zdazyc dogonic skojarzenia, obejrzec sie raz jeszcze i zmruzyc oczy, gdy oslepia nas przyjemnie blask zachodzacego slonca. Takowoz zycze udanej lektury zarowno w chwilach trwogi jak i swobodnego lenistwa. bez wzgledu na to czy sie rozumie, warto uczestniczyc w bajkowym swiecie wyobrazni, ktora wyrwana ze swojego naturalnego, sielskiego srodowiska zderzyla sie bolesnie z miejska kurzawa, nierzadko pobudzona, najczesciej uspiona w niedosycie.
MS
Fajniutek's Blog 
Dodaj komentarz